دوچرخه کوهستان، نام انگلیسی "mountain bike" است که به اختصار MTB نامیده می شود.این مدل که منشا آن ایالات متحده است، مدلی برگرفته از جوانان آمریکایی است که به دنبال هیجان و رانندگی دوچرخه برای اجرای مسابقات ترفند در مکان های خارج از جاده در مسابقات موتور سیکلت هستند.اولین کسی که دوچرخه کوهستان را در خارج از جاده سوار کرد، یک دانشجوی دانشگاه کالیفرنیا، جیمز فینلی اسکات بود، که اولین کسی بود که یک دوچرخه معمولی را به دوچرخه کوهستان تبدیل کرد.بعدها به تدریج ورزش های کراس کانتری در اروپا و آمریکا رایج شد و رویدادی را شکل داد.در سال 1990 اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری این ورزش را به رسمیت شناخت و در سال 1991 اولین جام جهانی برگزار شد.دوچرخه‌های کوهستان دوچرخه‌هایی هستند که مخصوص آفرود (تپه‌ها، مسیرها، مزارع و جاده‌های شنی و غیره) طراحی شده‌اند و ویژگی‌های اصلی آن‌ها عبارتند از: لاستیک‌های پهن، دسته‌های مستقیم، ضربه‌گیری از جلو و عقب و رانندگی راحت‌تر.لاستیک های پهن و چند دندانه چسبندگی را فراهم می کنند و ضربه گیرهایی برای جذب ضربه ها وجود دارد.استفاده از کمک فنر جلو در سال های اخیر استاندارد شده است و خودروهای دارای کمک فنر جلو و عقب روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کنند.برخی از دوچرخه های کوهستان شروع به استفاده از دسته های فرعی کردند، اما دسته های با زاویه رو به بالا تبدیل به مد و دوچرخه های کوهستانی شده اند.آنها ویژگی های سختی بالا و راه رفتن انعطاف پذیر را دارند.هنگام سواری نیازی به انتخاب جاده نیست.چه رومینگ خیابانی باشد و چه سفرهای تفریحی، بسیار مورد استفاده قرار گرفته است.با بررسی خوب، دوچرخه‌سواران می‌توانند به طور کامل از لذت سواری راحت در محیط‌های مختلف جاده‌ای لذت ببرند، دوچرخه‌های کوهستانی به دلیل ظاهر محکم، ناهموار، جدید، رنگ‌های رنگارنگ و عملکرد برتر سواری، به زودی شهری خواهند شد. مد و دوچرخه‌های کوهستانی که جوانان دنبال می‌کنند. از دوچرخه های معمولی در قسمت های مختلف مانند لاستیک هایی با خاصیت بالشتک، مقاومت در برابر ضربه خوب، قاب محکم و مستحکم با استحکام مواد بالا، فرمان هایی که به راحتی خسته نمی شوند و حتی در شیب های تند متفاوت هستند.گیربکس که می تواند به آرامی و غیره نیز حرکت کند، دوچرخه های کوهستان را برای کوهنوردی در خارج از جاده و گردش ها مناسب تر می کند.